Mijn hobby: Antieke oosterse munten
Hoe het allemaal is begonnen
Ik ben halverwege de jaren '70, terwijl ik nog op school zat, begonnen met deze hobby. Op een dag liep ik samen met een schoolvriend
over een rommelmarkt, toen we een oud blik met honderden interessante muntjes zagen staan: muntjes met vier Chinese tekens rondom een
vierkant gat in het midden, en vaak met op de achterzijde nog iets in een mysterieus schrift. Deze muntjes waren heel anders dan alle
munten die wij tot dan toe hadden gezien. In plaats van netjes te zijn geslagen, zoals Westerse munten, waren deze muntjes van gegoten
brons, en je kon aan de randen en soms zelfs op de voorkant zien hoe ze waren bijgevijld om de resten van het gieten te verwijderen.
Degene die deze muntjes naar Nederland had gebracht, had ze in de machinekamer van een schip bewaard: de muntjes waren bedekt met een
dikke laag olie en andere viezigheid. De handelaar was bereid om de munten voor een aantrekkelijke prijs te verkopen, op voorwaarde dat
we het hele blik kochten (dan was hij van dat stinkende ding af).
Na een korte discussie hebben mijn vriend en ik ons geld bij elkaar gelegd, en de trommel met muntjes gekocht, zonder te weten WAT we
voor 'schat' we nu eigenlijk in handen hadden :-)
Thuisgekomen werden de muntjes schoongemaakt - degenen onder u die zeggen dat je dit nooit moet doen, hebben waarschijnlijk nog nooit een
partij met olie en vuil besmeurde cash munten gezien - en we sorteerden de muntjes op de verschillende tekens die we zagen.
We verdeelden de 'schat', waarna we allebei een verzameling van meer dan honderd muntjes hadden. Geen slecht begin voor een verzameling!
Nu moesten we nog uitzoeken WAT we precies hadden gekocht. Gelukkig wees een handelaar ons op de titel van een klein en goedkoop boekje
(goedkoop is een toverwoord voor een arme scholier!): een boekje in het Duits van Remmelts, met daarin een opsomming van de meest
voorkomende Chinese cash muntjes. De meeste muntjes uit onze verzameling bleken in dit boekje voor te komen. We wisten in ieder geval dat
ze geen fortuin waard waren, maar ze waren bijna allemaal een paar honderd jaar oud, en dankzij het boekje konden we de muntjes dateren.
Sommige muntjes waren meer dan zevenhonderd jaar oud. Stel je voor dat je muntjes in handen hebt waarmee ooit een gewone man ergens in het
verre China zijn kommetje rijst heeft gekocht!
Door de jaren heen hebben mijn schoolvriend en ik belangrijker dingen te doen gehad, maar we zijn geen van beiden ooit helemaal met het
verzamelen gestopt, en langzamerhand is onze collectie langzaam gegroeid.
Ik heb op een zeker moment een exemplaar te pakken gekregen van het meest bekende boek op dat moment onder verzamelaars: "Chinese Currency
- currency of the Far East" van Fredrik Schjöth. Degenen onder u die op zoek zijn naar literatuur kunen eens kijken bij
Bibliofind.com.
© 2004 een PA3DBJ productie
Anton