Het echte Ajax op weg naar de Europa Cup II   1987
 

2de ronde
Olympiakos Pireus - Ajax    5         november   1986
 

Kwart finale
Malmo FF                 -          Ajax    4 & 14 maart 1987
 

Halve finale
Real Zaragoza        - Ajax    8         april              1987
 

Finale
Lokomitiv Leipzig    - Ajax   13        mei               1987
 
 
 

Op weg naar de finale van de Europa Cup II   1988
 

2de ronde
Hamburger Sport Verein - Ajax     21  oktober  1987
 


Halve finale
Olympique de Marseille  - Ajax                6 april 1988

Finale
Ajax             -           KV Mechelen           11 mei 1988

 
 


 
 

Het Echte Ajax

Ooit was er een echte  ajax-supporter.   Op zondag  vertrok  hij  richting de Meer.  Tussen bier-  en worstluchten  manoeuvreerde  hij  zich  knap  naar zijn  staanplaats.  De tegenstander   betrad het veld voor  de warming-up, een enorm  gejoel ontsteeg  het stadion. Gelukkig  was hij  doof aan een oor, zodat de scheldkanonnades richting provincialen hem bespaard bleven. Even later verschenen de helden op de  kortgemaaide  grasmat. Fier liepen  de jongens in hun rood/witte shirt richting de F-side. De  namen  van de individuele   spelers werden gescandeerd, ieder met zijn eigen ritme. Vol medelijden  werd  er gekeken  naar de tegenstander. Ronddwarrelend in een aftands  trainingsjack  vroegen  ze  zich vast af  met hoeveel  ze vandaag  klop kregen.
De speaker, een onvervalste   Amsterdammer, beet   de gasten toe  dat het een  lange reis  naar huis zou worden.Tien minuten voor   aanvang  verdwenen de  spelers weer,  de laatste voorbereidingen  vonden  plaats  in  de  kleedkamer. De supporters van de tegenstander lieten zich even horen maar werden snel overstemd door de luidruchtige  F-side. Zo  werden de  “boeren”  weer  op  hun plaats gezet.
Om halfdrie betraden de twee ploegen  het  speelveld. De handen op  elkaar, geduw , gejuich en het scanderen van de naam van de keeper, die de supporters  bedankte voor het vertrouwen Niet dat hij veel te doen zou  krijgen. Een verdwaalde counter en mislukte voor ze  en een enkele  terugspeelbal. De tijgerbalsem diend hem warm  te  houden. Zo nu en dan zo  hij  zijn handen de lucht in kunnen steken bij weer een doelpunt van zijn medespelers.
Het  fluitsignaal  klonk. Gefluit,  de tegenstander  had  de bal, voor even dan toch. En jawel, meteen paniek  en  een  lange hens  naar  voren.  Die linksback  kreeg  een zware  middag want de typische ajax-vleugelspelers   draaiden    hun tegenstanders   wekelijks  dol.    In  hoogtempo   werd  de  bal rondgespeeld,  de   spitsen   van  de  tegenstanders  berustten  reeds  in  hun  lot;   slaafs achter  die oppermachtige ajax-verdedigers aanhollen.

R. Scheffers


 
 

Terug naar de homepage Fred Ruigrok